رابطه مقابله مذهبی با افسردگی و فرسودگی مراقبتی در مراقبین خانوادگی

زمینه و هدف: مراقبت از عضو بیمار خانواده، پیامدهای زیانباری بر سلامت و بهزیستی مراقبین خانوادگی بر جای می گذارد. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی رابطه بین ابعاد مقابله مذهبی با افسردگی و فرسودگی مراقبتی در مراقبین خانوادگی انجام شد.   روش تحقیق: در مطالعه توصیفی- مقطعی، با مراجعه به مراکز خدمات بهداشتی، درمانی شهر اصفهان، 283 نفر از زنان مراقبت کننده از عضو بیمار خانواده، به روش نمونه گیری هدفمند، انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل مقیاس مقابله مذهبی ایرانی، پرسشنامه فرسودگی maslach و پرسشنامه افسردگی بک (beck-ii) بود. داده ها با استفاده از تحلیل همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون گام به گام و آزمون تی گروه های مستقل، در سطح معنی داری 05/0 p< تجزیه و تحلیل شدند.   یافته ها: بین ابعاد مقابله مذهبی با افسردگی و فرسودگی مراقبتی در مراقبین خانوادگی، رابطه معنی داری وجود داشت (01/0 p ≤ )؛ همچنین مراقبین سازگار در مقایسه با مراقبین ناسازگار، سطوح بالاتری از مقابله مذهبی مثبت و سطوح پایین تری از مقابله مذهبی منفی را گزارش نمودند. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که راهبرد مقابله ای فعال، راهبرد مقابله مذهبی منفعل و احساسات منفی نسبت به خداوند، پیش بینی کننده های قوی و معنی داری برای افسردگی مراقبین خانوادگی می باشند (0005/0 p< ).   نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر، ضمن تأیید نقش مقابله مذهبی در سلامت روان مراقبین خانوادگی، بیانگر آن است که توجه به نوع مقابله مذهبی به کاررفته توسط مراقبین نیز حائز اهمیت است.